Na herseninfarct weer in de benen met yoga

Datum:11-01-2018Categorie:Critical Alignment, Restorative Yoga

Na 10 dagen in coma te hebben gelegen kwam Henk Miltenburg in april 2014 bij in een Amerikaans ziekenhuis in San Francisco. Hij bleek een herseninfarct te hebben gehad. Op dat moment was hij 53, vader van twee zoons en directielid, verantwoordelijk voor de logistiek van een multinational in communicatieapparatuur. Tegenwoordig werkt hij met yoga aan zijn revalidatie om de beheersing over zijn benen en lijf weer terug te krijgen. We spreken met hem in de tuin van zijn woning aan de Hammerweg in Ommen.

Henk haalt diep adem: “Alles moet je weer leren na een herseninfarct. Praten, eten, staan, alles kost de grootste moeite. Je evenwicht klopt niet meer, je raakt doorlopend uit balans, je oog-handcoördinatie is vertrokken. Toen ik weer wakker werd was ik me nog nergens van bewust. Ik dacht, ‘Wat is er gebeurd?’, meer niet.”

“Uiteindelijk begin je in te zien wat je is overkomen. En dan heb ik nog veel geluk gehad. De medische zorg in Amerika is voortreffelijk als je goed verzekerd bent, en dat was ik. Maar wat ik toen nog niet kon weten is dat ze vooral de ingrepen en de intensive care goed verzekeren. De neuroloog was echt een fantastische vakman. Maar in revalidatie is de verzekeraar helemaal niet geïnteresseerd. En, van wat ik heb ervaren, ook de aanbieders niet. Die doen dat zelfs met personeel dat nauwelijks Engels spreekt. Dus zodra ik losgekoppeld werd van de apparatuur ging de verzorging bergafwaarts.”

In eerste instantie bleef Henk een maand onder behandeling in het ziekenhuis om weer buiten acuut gevaar te geraken. Daarna begon de revalidatie zoals die aangeboden werd door de verzekeraar. Dat bleek totaal niet te bevallen. En dan sta je er in de VS toch alleen voor. Henk en zijn vrouw besloten privé een revalidatietherapeut in te huren, een dame genaamd Pam Hansen. Dit was een grote sprong vooruit. Zij verdiepte zich echt in de persoon Henk en wat hij nodig had om weer een beetje boven jan te komen.

Het bedrijf waar Henk werkte, Polycom, was uiterst meelevend en gaf hem de mogelijkheid op zijn eigen tempo wat te werken om te re-integreren. Maar het rijden naar het bedrijf, ongeveer 40 kilometer van zijn huis, was een heel gedoe. Hij kon zelf niet meer achter het stuur en daarom moesten er allerhande ritjes worden geregeld. Gelukkig kon hij veel werk vanuit huis doen; “Ja, mijn werk bestaat vooral uit praten, en dat ging wel weer aardig goed. Dus hing ik de hele dag aan de telefoon en achter de computer. De dag begon met contact met de Nederlandse vestiging, dan Amerika en eindigde in de avond met de problemen van de vestigingen in Azië. Soms ging de telefoon midden in de nacht. Dan was er een noodgeval en moest ik bijvoorbeeld gedoe met de douane oplossen.”

“Op zich konden we ons nog aardig goed redden in en rond het huis, maar we merkten dat we steeds meer in een sociaal isolement raakten. Amerikaanse collega’s zochten ons eerst nog wel op maar dat werd al snel minder. En onze jonge kinderen hadden het ook moeilijk met een vader waar ze zorgen om hadden. Angeline, mijn vrouw, zei na zes maanden die steeds eenzamer werden dat het tijd werd om weer naar Nederland te gaan. Dus gingen we op zoek naar een geschikt huis in de buurt van Wierden waar we veel familie en vrienden hebben. Het werd Ommen.”

De behandelend arts in Nederland was er snel mee klaar. Henk moest gewoon vol in de revalidatie zoals dat in ons land is geregeld. Hem werd een simpel traject voorgelegd, in zijn woorden “van rolstoel naar rollator naar wandelstok”. En uiteindelijk naar zelfstandig bewegen. De therapeuten in zijn eigen land bleken wél gemotiveerd en verscheidene mogelijkheden werden hem geboden. Maar het moest vooral komen van fysiotherapie en zwemtherapie. Langzaam ging Henk de goede kant op, maar het ging hem totaal niet snel genoeg. Hij kon niet lang rechtop staan, kon wel een heuvel omhooglopen maar niet omlaag. Hij was voortdurend bang om te vallen. En joggen of autorijden kon hij helemaal wel vergeten. Hij wilde vooruitgang boeken, maakte niet uit hoe.

Henk: “Toen nam ik weer contact op met Pam, die mij tot mijn verbazing adviseerde om aan yoga te gaan doen. Dat leek me helemaal niets voor mij. Veel te zweverig. Te slap. In mijn ogen had yoga gewoon een slechte naam. Maar ik had veel vertrouwen in Pamela, en was inmiddels bereid alles te proberen, dus vroeg ik aan Google wie in Ommen yogales gaf. Het antwoord stond bovenaan de pagina: Irene Vos van Yoga Ommen. Ik stuurde haar een mail, en had haar dezelfde middag nog aan de lijn. Inmiddels heb ik ongeveer 15 privélessen bij haar gevolgd, en sinds ik aan yoga doe boek ik veel sneller vooruitgang.”

“In het eerste gesprek met Irene merkte ik meteen dat zij een andere aanpak heeft dan alle andere therapeuten die ik heb meegemaakt. Ze gaf direct bij de intake een duidelijk traject af met doelstellingen wat ik zou kunnen behalen. Niemand anders heeft dat in 3 jaar ploeteren tegen me durven of willen zeggen. Irene is zelf verpleegkundige en zegt gewoon eerlijk waar het op staat. En hoewel heel vriendelijk in de omgang heeft ze geen overdreven medelijden met me. Ik word echt aangepakt.”

“En wat is dat zwaar, yoga! Ik zal nooit meer zeggen dat het zweverig of slap is. De yoga-oefeningen die Irene mij voorschrijft zijn loodzwaar. Dat had ik nooit gedacht. De les duurt een uur, meer kan ik echt niet aan, en dan staat het zweet blank op mijn voorhoofd. Ik grap wel eens ‘dat ik mezelf een douche geef!’”

“Onderdeel van de therapie zijn oefeningen op de grond, daar begonnen we ook mee omdat ik niet durfde te staan. Met vooral oefeningen om de korsetspieren te activeren. De korsetspieren gebruiken we om onze romp te kunnen stabiliseren en worden ook wel ‘innercore’ genoemd. Nu we verder zijn doe ik ook zittende en staande oefeningen zoals de kaars en de lage boom. Dit om mijn evenwichtsgevoel te bevorderen. Dat is dus heel wat anders dan zwemtherapie. Daar wordt me verteld een beetje door halfhoog water te gaan lopen. Daar wordt ik niet beter van.”

 

Irene helpt Henk door de lessen helemaal op hem en zijn situatie af te stemmen. De gebruikte methode is de Critical Alignment Yoga en Therapie. Dit is een yogasoort die erop gericht is om de houding en spieren van beoefenaars weer met elkaar in overeenstemming te brengen. De verbinding tussen lichaam en geest weer te herstellen. Om het zelfhelend vermogen te bevorderen.

Typische situaties waar Critical Alignment Yoga van nut is zijn nekletsel, schouderklachten, bekken- en rugproblemen, maar ook restverschijnselen na een hersenbloeding en ander niet-aangeboren hersenletsel. Ook sommige niet-fysiologische stoornissen zoals stress, vermoeidheid en burn-out zijn klachten die door middel van deze yoga verminderen.

Met behulp van aanwijzingen en eenvoudige middelen zoals kussens, blokken, riemen, rubberen strips, boogbankjes en hoofdstandbankjes wordt een eenpersoons revalidatie ruimte gemaakt. Het is essentieel dat de cliënt de oefeningen ook altijd zelfstandig thuis doet.

“De les wordt besloten met een eindontspanning, waarbij ik in 10 minuten weer tot rust kom. Dit helpt mijn lichaam om de oefeningen beter te verwerken.” Hij vervolgt: “Ik heb nu dus drie soorten therapie per week. Zwemtherapie op maandag, yogatherapie op woensdag en vrijdags de gewone fysiotherapie. Maar de yoga brengt me verreweg het meest. En mijn doel is simpel: eind 2017 wil ik weer kunnen joggen, en niet lang daarna weer autorijden. Daar ga ik voor!”

Na de zomer wil Henk zo ver zijn dat hij mee kan doen in de Restorative Alignment groep van Yoga Ommen. De individuele-lessen kosten €75 per uur en losse lessen in de groep kosten €15.50 Met een lespakket van 5 individuele lessen is dit nog iets voordeliger.

 

Voor welke aandoeningen is Critical Alignment Yoga een passende vorm?

 

• Puur lichamelijke klachten die uit gaan van de wervelkolom: rugpijn, nekpijn, whiplash, RSI (CANS), pijn aan de schouders, hernia, ischias, bekkenklachten, maar ook aan de wervelkolom gerelateerde klachten in de armen en benen (uitstraling, pijn, krachtverlies).
• Stressgerelateerde klachten zoals ademhalingsstoornissen, hyperventilatie, vermoeidheid, burn-out.
• De lessen kunnen ook preventief en voor houdingscorrectie gebruikt worden.